Let’s start the adventure!

Beeld je in dat je na maanden wachten eindelijk gaat beginnen aan je stage in Kuala Lumpur. Voor mij was het op 25 mei eindelijk zo ver! Mijn reis van drie maanden was om 20:50 echt begonnen!

Ik geef je hier de inside information over hoe het is om deze reis naar de andere kant van de wereld te maken en wat je de eerste dagen kan doen en kan verwachten. Zoals de titel van deze blog aangeeft “Lets start the adventure”.

Stress, Stress en nog een stress
‘HELPPPP’, schreeuwde alles in mij toen het bijna zo ver was. Had ik alles wel goed voorbereid, was ik echt klaar om dan eindelijk te gaan? Samen met de hulp vanuit thuis was het me dan toch gelukt, ik had alles geregeld. Daarbij had ik ook de hoop dat mijn stress weg zou gaan, dit was echter niet het geval. Als ik er nu op terug kijk vind ik het ook niet gek want er zijn zoveel “impressions” waarmee jij op dat moment te dealen hebt. Nu hoor ik misschien de vraag wanneer houdt de stress dan op? Voor mij was dat toen ik om 20:50 het vliegtuig in stapte en wist dat het avontuur nu echt zou gaan beginnen. 



Zijn we er al?
Daar zit ik dan, in mijn stoeltje helemaal ready voor de vlucht. Het was nu een zekerheid voor me, over 12 uur zou ik landen in Kuala lumpur, Maleisië. Maar wat doe je nu in zo’n vlucht, 12 uur stil zitten is namelijk niet zo makkelijk voor een enthousiaste ADHD’er. Nu was ik voorbereid, ik had 10 uur aan mijn favoriete serie ‘Lucifer’ gedownload. Echter, na 4 uur kijken raakte ik verveeld. De nacht begon en ik besloot een poging te doen om te gaan slapen, een luxe wat me op dat moment helemaal niet lukte. Uiteindelijk jezelf 12 uur bezig houden is moeilijker dan je denkt. Mijn advies? Neem genoeg mee om jezelf te vermaken, anders vraag je om de 10 minuten ‘zijn we er al?’


Wezens van The Batu Caves
Maandag the first actual day! Wat ga ik nu toch in vredesnaam doen in deze grote stad? Ik had van vrienden iets gehoord over de Batu Caves. Ik had geen flauw benul wat ik me kon voorstellen. Het enige wat ik wist is dat het een heilige plek was met veel trappen. Als ik het zo zeg klinkt het ook helemaal niet uitnodigend, maar wat ik zag toen ik uiteindelijk daar aankwam gaf me het gevoel dat ik in een andere wereld was. Ik liep over een plein naar de eerste trede van de trap en toen zag ik ze al, ‘WILDE APEN!’ In totaal waren het er een stuk of 60 die alle toeristen en locals de motivatie gaven deze eeuwige trap te beklimmen.