Na de afgelopen vier blogs vooral over mijn avonturen gepraat te hebben is het nu ook tijd geworden om een kijkje te nemen in het leven van Max de stagiair.
In het kort, ik werk als marketingstagiair bij een internetbedrijf dat 24/7 laundry service aanbiedt. Natuurlijk is het werken hier in Kuala Lumpur compleet anders dan in Nederland. Er zijn cultuurverschillen, andere werktijden, enorme kantoren, etc.
Ampang Park
Mijn stagebedrijf is gevestigd bij Ampang Park wat aansluit bij KLCC. Vanuit mijn appartement loop ik in 5 minuten naar de LRT (metro). Echter is de metro hier een tikje anders dan wij Nederlanders gewend zijn. Als je tijdens de spits naar werk moet dan kan je maar beter verwachten dat je gesandwiched wordt (pluspunt; ze hebben wel een goede airco). Vanaf de metro loop ik naar het kantoor en neem de lift naar de 21ste verdieping. Als je nu niet zo van hoogtes of de lift bent, zal Kuala Lumpur je van die angsten genezen.
Op mijn werk heb ik verschillende opdrachten gekregen met als hoofdrol de marketing rondom Social Media. Ik ben op het moment bezig de Instagram van het bedrijf te re-branden en zo aantrekkelijker te maken voor potentiële klanten, alhoewel Instagram natuurlijk vooral om engagement gaat. Daarbuiten ga ik naar afspraken samen met collega’s om het concept van het bedrijf te pitchen of om klantenrelaties te onderhouden.
NL vs. KL
Waarschijnlijk is dit een van DE brandende vragen die je hebt als je van plan bent om een stage te lopen in Maleisië, namelijk: Wat zijn de cultuurverschillen? Om heel eerlijk te zijn, alles is verschillend. Het gaat er meer om hoe makkelijk je je aanpast en of je uit je comfort zone durft te stappen.
Nu kan ik me wel heel goed een cultuurverschil herinneren. Dit was de eerste prikkel die ik kreeg aan irritatie in Maleisië en tot op de dag heb ik er nog heel veel moeite mee op werk. Iedereen zal dit gaan meemaken als je met Chinezen of Maleisiërs werkt. Waar ik het namelijk over heb is dat mensen hier niet met hun mond dicht eten. Sterker nog, soms heb ik het gevoel dat ze een wedstrijd hebben op kantoor wie er het luidste kan smakken.
Natuurlijk zijn er ook cultuurverschillen die juist heel voordelig zijn. Wat dacht je van het lunchuurtje?
Lunchuurtje
Elke middag tussen 12:00 en 12:30 ga ik met de collega’s lunchen. En dit is niet je standaardlunch met boterham zoals we in het mooie Nederland gewend zijn. Ik werd op m’n schouder getikt en een collega zei: ‘Let’s go’. We gingen naar KLCC en ik was al onder de indruk dat we even wat eten gingen halen. Maar dat was zeker niet het geval. In Azië heeft eten een hele andere betekenis dan in Nederland. Hier willen mensen genieten van wat ze eten en dan graag samen met anderen. Oftewel we gingen uit eten in de middag (zoals ze hier elke dag doen).
We kwamen in een foodcourt met allerlei verschillende stands waar iedereen zijn eten ging halen. Owja, en nog een schok voor de Nederlanders, middageten is hier warm! In het begin moest ik best even wennen aan het feit dat we een uur pauze kregen om te eten. Maar nu ik er zo op terug kijk, gaat het voor mij toch wel weer lastig worden om een 30 minuut pauze te nemen als ik terug kom in Nederland…
